Czapka studencka SGGW

Tradycja czapki studenckiej SGGW wywodzi się od beżowej „maciejówki” noszonej przez wychowanków Instytutu Agronomicznego w Marymoncie, a następnie przez słuchaczy Kursów Przemysłowo-Rolniczych.  Ma kształt typowej czapki z daszkiem wykonanej z aksamitnej tkaniny. Niegdyś studentów trzech najstarszych wydziałów SGGW rozróżniały kolory otoków: brunatny dla Wydziału Rolniczego, zielony dla Wydziału Leśnego oraz szary dla Wydziału Ogrodniczego. W tradycji SGGW do czapki studenckiej przypinano metalowy znaczek wydziałowy. W przypadku Wydziału Rolniczego był to kłos pszenicy, a Leśnego – gałązka modrzewiowa. Powszechny obyczaj noszenia czapki studenckiej współcześnie zanikł. Czapka pozostała jednak symbolem braci studenckiej i jest noszona przez członków pocztu sztandarowego uczelni. Wręcza się ją także doktorom honoris causa SGGW jako znak przynależności do środowiska akademickiego uczelni.