Wystawa „mgr-ak 2022”
Relacja z wernisażu wystawy „mgr-ak-2022” w Muzeum SGGW
W piątek, dn. 09.12.2022 roku, w gościnnych wnętrzach Muzeum SGGW, odbył się wernisaż wystawy „mgr-ak-2022” prezentującej wyróżnione prace magisterskie absolwentów kierunku Architektura Krajobrazu.
Tegoroczna 14. edycja wydarzenia o charakterze cyklicznym zyskała nazwę PROMOTOR dla podkreślenia i uwznioślenia rangi dydaktyków w środowisku akademickim, którzy zajmują się nadzorowaniem i przygotowywaniem studentów do zakończenia pewnego etapu kształcenia. Jest więc próbą zwrócenia uwagi na tych wszystkich nauczycieli i mistrzów pojawiających się na drodze duchowego i intelektualnego wzrostu, którzy własnym przykładem i staraniami modelują prawidłowe wzorce i postawy u swych podopiecznych, pożądane także na rynku pracy w danym kierunku, dziedzinie.
Wydarzenie już od kilku lat niezmiennie zapisuje się w kartach historii katedry i muzeum jako światła inicjatywa, wspierająca postępy i zaangażowanie młodzieży akademickiej na zakończenie procesu edukacji. Będąca podsumowaniem zebranej w ciągu całego okresu studiowania – wiedzy i doświadczenia. Wiążąca i wieńcząca czasochłonne działania i starania podejmowane w celu osiągnięcia pełni możliwości do wykonywania zawodu.
W wernisażu wzięli udział przedstawiciele środowiska akademickiego związani z kierunkami projektowania i zagospodarowania przestrzennego, osoby reprezentujące związki i stowarzyszenia branżowe, organizatorzy i współorganizatorzy, absolwenci, studenci SGGW, pozostali goście. Swoją obecność zaznaczyli zarówno pracownicy Katedry Architektury Krajobrazu, jak i Katedry Sztuki Krajobrazu. Władze Instytutu Inżynierii Środowiska SGGW reprezentowała Pani dr hab. Beata Gawryszewska, zastępca dyrektora instytutu. Wśród uczestników byli także obecni Pani prof. dr hab. Justyna Więcek oraz Pan dr Jan Slósarz – władze Wydziału Hodowli, Bioinżynierii i Ochrony Zwierząt SGGW, patronującego w roku akademickim 2022/2023 wszystkim wydarzeniom muzealnym. Miłym zaskoczeniem była także wizyta i obecność Pana prof. dr hab. Marka Bryxa, kierownika Katedry Miasta Innowacyjnego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Zgodnie z przyjętą formułą spotkania słowami wstępu wszystkich gości przywitała Kustosz Muzeum SGGW, Pani mgr Karolina Grobelska. W dalszej kolejności głos zabrała Pani dr hab. Anna Baryła z Katedry Kształtowania Środowiska, która skierowała słowa podziękowań dla organizatorów wydarzenia za uruchomienie tej szlachetnej inicjatywy, jednocześnie wyrażając swój podziw oraz życzenia dalszych sukcesów dla autorów wyeksponowanych prac, wkraczających na nowe szlaki doskonalenia zawodowego. W części inaugurującej wystawę nie mogło zabraknąć przemówienia dr inż. Agnieszki Gawłowskiej, niestrudzonej Kuratorki wystaw „mgr-ak”, której niezmiennie już od wielu lat w poczynaniach nad wystawami towarzyszą Pan prof. dr hab. Marek Szumański oraz Pan mgr Krzysztof Gadomski – duchowi i organizacyjni Patroni nad wszystkimi edycjami.
Otwarciu wystawy towarzyszyło wręczanie pamiątkowych dyplomów przygotowanych przez organizatorów i pomysłodawców dla wszystkich absolwentów kierunku oraz nagród przyznanych przez przedstawicieli zrzeszeń branżowych: Sekcji Architektury Krajobrazu O/W SARP (Stowarzyszenia Architektów Polskich), Agencji Promocji Zieleni i Związku Szkółkarzy Polskich, Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego, jak również Polskiej Asocjacji Ekologii Krajobrazu. To jeden z tych najmilszych momentów „mgr-ak”, kiedy to starsi i wzmocnieni latami doświadczeń koledzy po fachu, doceniają potencjał rozwojowy początkujących adeptów architektury krajobrazu.
W wyłonieniu nagród i wyróżnień wśród wyróżnionych pomogły takie kryteria oceny, jak innowacyjność w dziedzinie, duże nakłady wysiłku w badaniach poprzedzających realizację projektu zmierzające do przeprowadzenia analiz na najwyższym poziomie, umiejętność dotarcia do źródeł problemu w wybranym środowisku i znalezienia skutecznych rozwiązań, projekt przygotowany z pasją i zaangażowaniem.
- W tym roku przedstawiciele Sekcji Architektury Krajobrazu O/W SARP w składzie Magdalena Kazulo-Kleyff, Marek Szeniawski i Jakub Zemła, dokonali wyboru przyznając nagrodę główną za pracę „Park Pamięci – na przykładzie rewaloryzacji parku Gucin Gaj”, wykonaną przez studenta Konrada Jana Wąsika pod kierunkiem dr hab. inż. Joanny Dudek-Klimiuk.
Wyróżnienie zostało przyznane Aleksandrze Rogalskiej, która pod czujnym przewodnictwem dr inż. Beaty Fortuny-Antoszkiewicz podjęła się omówienia tematu „Współczesne problemy kształtowania i utrzymania zadrzewień śródpolnych na przykładzie fragmentu gminy Sochaczew”.
- W imieniu Agencji Promocji Zieleni nagrodę główną przyznała Pani Joanna Filipczak, za pracę pt. „Problem zadrzewień i zieleni na cmentarzach powiatu augustowskiego” zrealizowaną przez Laurę Chudecką przy wsparciu merytorycznym dr hab. inż. Edyty Rosłon-Szeryńskiej.
W kategorii wyróżnień została dostrzeżona i doceniona realizacja Aleksandry Rogalskiej poświęcona tematyce zadrzewień na podstawie fragmentu pejzażu sochaczewskiego.
- Polskie Towarzystwo Dendrologiczne nagrodziło pracę pt. „Wpływ nieprawidłowych praktyk pielęgnacyjnych na percepcję drzew” przygotowaną przez Annę Zielińską pod troskliwą opieką dr inż. Marzeny Suchockiej
- Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu dostrzegła znaczenie i wartość pracy „Architektura krajobrazu wobec klimatu. Wyzwania, przykładowe rozwiązania i ich uwarunkowania prawne”, wykonanej staraniem Agnieszki Adamiec przy udziale promotor dr hab. inż. Joanny Dudek-Klimiuk.
Punktem kulminacyjnym wydarzenia była oczywiście możliwość obejrzenia ekspozycji. Łącznie w kameralnym wnętrzu Muzeum SGGW zostało wyeksponowanych 19 prac projektowo-badawczych wyłonionych nieco wcześniej, w drodze konkursu przeprowadzonego i rozstrzygniętego w katedrze na podstawie odpowiednich wyznaczników.
Motywem nadrzędnym dla potrzeb tegorocznej edycji stała się postać promotora, a więc tej osoby, która w ostatniej fazie kształcenia na Uczelni towarzyszy studentom bardzo często, służąc przy tym swoimi życzliwymi radami jak najprzykładniej, udzielając odpowiedzi nawet na najbardziej zagmatwane pytania, wykazując się pomocą w rozwiązywaniu wszelakich trudności. Przyjmując na siebie poniekąd rolę pilotażową, wskazującą kierunki działania w metodologii badań, pozwalającą rozwinąć pewną systematykę w naukowym i intelektualnym dochodzeniu do faktów i prawdy obiektywnej oraz dobierać najlepsze z możliwych rozwiązań w odpowiedzi na palące problemy współczesnego świata, występujące w ekosystemie i w pejzażu kulturowym. Rozwiązania zgodne z etyką zawodową, ideami propagowanymi przez Alma Mater oraz własnym kodeksem zmierzającym do osiągnięcia najwyższego poziomu i założonych celów w wykonywanym fachu.
Z całego zespołu plansz ukazanych w sali wystaw czasowych Muzeum SGGW można wyróżnić kilka zasadniczych grup tematycznych i dokonać na ich podstawie bardziej szczegółowego rozróżnienia oraz charakterystyki.
Wśród poruszanych kwestii znalazły się zagadnienia odnoszące się do planowania przestrzennego w granicach terytorialnych miejsc o ustalonej już tożsamości, jak np. nadwiślańskie miasteczko Zakroczym o kilkusetletniej historii z dobrze zachowanymi śladami materialnej przeszłości w postaci zabytkowych kościołów oraz ich wyposażenia, czy też planowania w obrębie zespołów architektonicznych o silnych uwarunkowaniach przyrodniczych, czego dowodem obiekty militarne położone w naturalnym otoczeniu Fortu IV Chrzanów i Fortu V Włochy.
Na podstawie wyeksponowanych prac można wywnioskować, że innym szerszym obszarem zainteresowań wśród tegorocznych magistrantów była problematyka związana z komponowaniem przestrzeni dla dzieci i to takiej o walorach typowo poznawczych zwłaszcza w odniesieniu do placów zabaw dla najmłodszych w ich pierwszych latach życia, albo o znaczeniu bardziej edukacyjnym i wychowawczym jak w przypadku projektu adaptacji parku w Białce na potrzeby programu opiekuńczo-wychowawczego wg pedagogiki Marii Montessori.
Równie frapującym tematem okazały się badania środowiskowe przeprowadzone celem ustalenia stopnia wpływu drzew i zieleni na psychologiczną stronę życia człowieka, wykazujące szczególnie dobroczynny wpływ na zachowanie pozytywnego stanu ducha i równowagi w organizmie. Za pokrewny, czy też zbliżony kierunek badań można uznać próbę zbadania stanu świadomości młodzieży akademickiej o roli i znaczeniu zieleni.
Innym rejonem poszukiwań naukowych stały się zagadnienia dotyczące klimatu oraz prawnych uwarunkowań i regulacji, które w sposób zdecydowany mogą i ułatwiają pracę architektom krajobrazu, działającym w służbie społeczeństwa i mającym tę spotęgowaną moc sprawczą do przekształcania krajobrazu przestrzennego, w którym żyje i porusza się człowiek już od kilku tysięcy lat.
Oczywiście wspomniane realizacje stanowią zaledwie część nieco większej całości. Przytoczone tu przykłady mają charakter modelowy, reprezentatywny dla zaistniałych grup tematycznych i jedynie stanowią zachętę do bezpośredniego obejrzenia wystawy, do dokonania osobistego i bardziej pogłębionego wglądu w przedstawianą problematykę, albowiem nie są to tylko i zaledwie czyjeś osiągnięcia. Każda z tych prac jest głosem publicznym, wyrazem dążeń do tego, aby uzyskać idealną równowagę między stale wzrastającymi potrzebami społeczeństwa a dziedzictwem świata przyrodniczego i kulturowego. Projektowanie musi odbywać się z uwzględnieniem konieczności społecznych przy równoczesnym zachowaniu poszanowania praw Natury oraz materialnego i niematerialnego dziedzictwa. To wielka odpowiedzialność dla absolwentów SGGW. Wierzymy, że odpowiednio przygotowani będą prawidłowo spełniać swoją misję.
Wszystkich zainteresowanych obejrzeniem wystawy bardzo serdecznie zapraszamy do Muzeum SGGW i przypominamy, że podczas zwiedzania można oddać swój głos na jedną z najbardziej interesujących prac. Na podstawie zebranych głosów zostanie wręczona nagroda publiczności.
Do zobaczenia w Muzeum SGGW!
