Mapa polskich nadleśnictw, tartaków i zwierzyny łownej

Mapa przedstawiająca rozmieszczenie nadleśnictw, tartaków i zwierzyny łownej w 1938 roku na terenie II RP. Wykonana na Wystawę Światową w Nowym Jorku w 1939 roku, miała promować polską gospodarkę leśną wśród innych państw na arenie międzynarodowej. Powstała jako owoc współpracy malarza Eliasza Kanarka i kartografa Tadeusza Lipskiego. Poprzez kompozycję oraz wykonanie nawiązuje do XVII wiecznych tradycji kartograficznych. Odznacza się bogactwem i różnorodnością nagromadzonych w niej form i elementów, motywów ikonograficznych oraz scenek rodzajowych. Całość uzupełniają łacińskie inskrypcje, a oprócz walorów artystycznych i geograficzno-historycznych istotny jest w niej także kontekst społeczno-polityczny. Po lewej stronie widoczna jest horda Germanów zbliżających się do granic Polski od zachodu, a po przeciwnej stronie od wschodu, pluton egzekucyjny NKWD. Po kontrowersjach jakie tymi przedstawieniami wywołano  i wobec ostrych sprzeciwów przedstawicieli placówek dyplomatycznych Niemiec i ZSRR, mapę wycofano z wystawy.